Birkaç defa uzun uzun oturup sohbet etme, yemek yeme şansım olmuştu kendisiyle. Her halinden belli oluyordu ne kadar düzgün bir insan olduğunu, Galatasaray'ı ne kadar sevdiğini, ama kızıyordum işte, hem de aşırı derecede kızıyordum Özhan Başkan'a. Karanlık ve kaybolmuş yılların sorumlusuydu O benim için. Aslında birçoğumuz için...Bu koca adam, çok sevdiği Galatasaray'ı yüzünden yakalandı bu hastalığa. Birkaç ay önce duymuştum, kötü haberin heran alınabileceğini. Ona rağmen kendimi hazırlamışken bile dünden beri yaşadığım üzüntünün açıklamasını arıyorum kendi kendime. Bu kadar sevmiyordum ki ben bu adamı... Seviyormuşum meğerse, insanlığını, efendiliğini, düzgünlüğünü, ve en başta Galatasaraylılığını. Her haliyle örnek bir insanı, büyük bir Galatasaraylıyı kaybettik. Kısacası bir Adanmış Hayat'ı daha kaybettik. Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun Başkan'ımızın. İnşallah hepimiz O'nun kadar Galatasaraylılığın ne demek olduğunu anlayabiliriz, hissedebiliriz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder