Nonda'nın gönderileceğini duyduğumuzda hepimiz üzülmüştük. Doğru düzgün bir veda edememenin de verdiği üzüntü de vardı. Ama giderken ufak çapta bir tören yapıp, hizmet plaketi vermişler Nonda'ya. Bir nebze olsun içimi rahatlattı benim, mutlu oldum gerçekten. Resmi sitede fotoğrafları görünce, bir başka güzel adam Mondi'nin vedası geldi aklıma. Son konuşmasında ağlamıştı, ağlatmıştı koca adam. Onun gidişinde hiçbirşey yapamamıştık, en azından Nonda'yı biraz onurlandırarak gönderiyoruz.
Başkan Adnan Polat'ın bugünkü açıklamasından bir kısım, birçoğumuzun merak ettiği bir detayı açıklıyordu:
Biz güzel adamların ardından üzüldük her zaman. Bazen Mondi, bazen Gerets, bazen de Murat Özyer... Bazılarına çok kızmıştık görev yaptıkları sürelerde ama ortak özellikleri hep aynıydı. Sorunsuzdu bu insanlar, saygılıydı, taraftar yaptıklarını hep farketti bu güzel insanların. Nonda da zincirin son halkası dün. Sezon başında gitti gidecek derken ekstra performans ve goller izletti bize son zamanları hariç. Ama futbol bu insanlık bu. Nankörüz hepimiz. Dün baştacı yaparken, bugün yuhalayanlar oldu O'nu kendi evimizde. Kewell'ın ve taraftarın kurbanı oldu bir bakımdan. Yani gidişi güzel olmadı. Kewell'ın gitmemesi için birini feda etmemiz gerekiyordu ama yürek burktu valla, içimizi acıttı. Bu futbola bu kadar duygusal bakmamayı öğrenmem gerekiyor sanırım... Yolun açık olsun güzel adam. Umarım giderken hakkında yazılan güzel şeyleri birileri tercüme ediyordur sana...
Jo gelmiş, Dos Santos geliyormuş. Şampiyon olacakmışız, final oynayacakmışız... Gönül bu be. Messi gelse içim buruk bir kere. Sezon başı transferlerin heyecanıyla geçirdik dakikaları, uykusuz kaldık ama o hep vardı. Şimdi bakıyorum kendime. Sevinemiyorum transferlere, heyecanlanamıyorum yeterince. Mayıs'ta da eksik olacak birşeyler biliyorum. Sevinemeyeceğim, heyecanlanamayacağım yeterince. Fazlaca duygusal oldu ama yalan mı söyliyim, böyle hissediyorum. Ben böyle bahtın...
Maçtan 2 saat önce girip en azından bu sefer tribünde yenilmemek sarı kırmızıyı gözlerine sokmak için bayrak ve pankartları astık. Aslında hem sahada hem tribünde işler iyi gidiyordu. Tam 3-1 yapıp maçı alacakken inanılmaz bir şekilde yine sanki maçı kazanmışız gibi "Nevizade Geceleri"ni girdi bir kısım taraftarımız. Sonra o seti verip, üstüne maçı verdik. Maçı kaybetmemizin nedeni bu diyemem ama ne besteymiş, her dakika her saniye söyleyebilecek durumdayız nasılsa. Maç bitmek üzereyken, birkaç kişi sahaya madde attı saolsunlar, Fbliler'e bizle dalga geçecek zaman yarattılar. Maçı elimizle verdik, iyi giden tribünü de elimizle mahvettik.
Pankartları http://Galatasaraypankartlari.blogspot.com/ 'dan görebilirsiniz.
Olum bak, ilk maçlar hadi neyse de, şubat ortasına, Madrid-Bjk-Madrid üçlüsüne hazır ol. Allahını seversen. Çok özledik valla ya...
Posh Spice is a whore, She rings a big fat jewell, When she’s shagging Beckham, She thinks of Harry Kewell : )
"Cimbom kümeye" diyenlere laflarını birbir yedirmeye devam ediyoruz. Akatlar'daki basketbol seyircilerine selamlar olsun... Galatasaray Ruhu'nu hissetmeye devam ediyoruz. Darısı 21 Şubat'ta futbolcularımızın başına...
